8 lat

(Archiwizuję wydarzenia pozornie bez rymu kilka zdarzeń nagłych

wyciągane wnioski z nieprzespanej nocy

zapisuję ten moment, który skupia w nieskończenie cienkiej przestrzeni

między kartką szorstką a ostrym końcem ołówka

8 lat życia, a może i wszystko co sprawia

że jestem gdzie jestem i roztrząsam w ten sposób niejednoznaczny

gdzie jutro być powinienem.)

Daję instrukcję przyszłemu sobie, za 8 lat

kim byłem, co śniłem, dokąd błądziłem

i wspomnienie, że była ta nieskończenie mała przestrzeń

pomiędzy szorstkim opuszkiem palca a nieskończenie gładkim przyciskiem klawiatury

Dużo słów służy jedynie zwróceniu uwagi, że gdzieś w nieskończenie małej przestrzeni

leżą pytania, których nie ma jak zapisać i są marzenia, którym boję się nadać inną formę.

I dziękuję Ci za te 8 lat i noce.

12.06.2017